Hayatin sana vurduğu altın vuruştur. Hani boyle tam kalbinin altına , en savunmasız anında , en saglamindan. Sanki uykunun en güzel anında göğsüne bir bıçak darbesi yemis gibi önce bir şoka uğrar , uyanır sonra o iğrenç acıyı fark edersin. Kanar bir yerlerde bir şeyler.
Ayrılalı o seni unutali aylar yıllar olmuş ama sen onu hala ilk günkü gibi sevmekteyken, hic olmazsa o da yalniz diye teselli bulurken seni hayata tutunduran o küçücük umut da kaybolur gider ellerinin arasından. Ne yapacağını bilemezsin zaten söylenecek tek şey "yapicak bir şey yok" tur. Bu cümle en igrendigin cümledir ama gerçekliğine de inanmaya başlarsın.
Sigarayı birakmissindir ama sabah ilk isin bir paket sigara almak olur. Düşünürsün onun başka biriyle mutlu olduğunu, gelecek planları yaptığını, sevistigini. Aklini kaybeder gibi olursun, ölmek istersin . o da olmaz.
Sabah olur , güneş bir şekilde doğar , markete gidip bir paket sigara alır oturursun bir köşeye, yakarsin. Uzun zaman sonra bir nefes cekersin. Ve akabinde kendine daha önceden defalarca verdigin ama hic tutamadigin o sözü tekrarlarsin. "Unutucam".
