Posta pilotu olan, naif, çoçuksu ve hayalci bir ruha sahip olan exupery bu kitapta anılarından bahsediyor. And dağlarında uçuşu, rif vadisinden geçişi, çöldeki maceraları... kitabı bitirdikten sonra insanın aklına "nasıl posta pilotu olunur acaba?" Diye bir soru düşmüyor değil. Fakat fakat... olmuyor işte.
Kitaptaki bazı kısımlar sarı kafalı küçük prens'imizin gezegenler arası nefis yolculuğunun, enfes anlatımını hatırlatıyor. Özellikle muhammed bin-el hüseyin'in hikayesi ve bir kaza sonucu çölün ortasında teknisyeni olan prevot'la yaşadığı o zor günler. Bu iki anlatı da insanın içini sızlatacak derecede samimi. Özellikle muhammed'in(bark) çoçuklara oyuncak dağıttığı o sahne benim gözlerimin önünden gitmiyor. Evet özgürlük bu olmalı!
Not: öğrendim ki antoine de saint exupery'i de yengeç burcu erkeğiymiş. Evet bunu tahmin ediyordum.
