başlarken hissettiğin o karın gıcıklatan hisler
bir süre sonra kaybolur
sonra saygı çerçevesi kaybolur
sonra birbirinden abuk sabuk şeyler için hesap sormalar başlar
ufaktan güvensizlik tohumları ekilmeye başlanmıştır
sonra kavga edilir
en sonunda abuk sabuk bir sebepten ayrılınır
üzerinden 2 gün geçmez o kız zaten kaşardı yada o çocuk salağın tekiydi denmeye başlanır.
tüm bu süreç insanların kişiliğiyle doğru orantılıdır böyle olmayanları yıllar geçip ilişkide gına noktasına gelindiğinde ayrılanların durumu bana kalırsa daha da vahimdir.
ama gelecekte olacakları ön görüp henüz kafanda ki destansı duygular ve bağlılık bitmeden
ilişkinin temelinden bozukluk olduğunu fark ettiğin anda
bu temel kusuru bahane edip ayrılabilirsin.
işte ozaman hevesin kursağında kalmış olur
ama o güzel hislerini yıpratmazsın.
kendi kafanda kısa sürelik bir ilişki de olsa,ilişkin yücelir.
kötü bir anı yı ,zihninde sürekli büyüyen bir heyecana tercih etme meselesidir.
kendileri kıymetini bilmezler ama severken ayrılanlar aslında en mutlularıdır.
