çocukken anneannemlerde oturduğumuz bir gün yengem sigara içiyor annemle laflıyorlar.
ben de yanlarına oturmuş çubuk kraker yiyorum.
çubuk krakeri sigara gibi tutan neslin evladı olduğumuzdan mütevellit yengemi taklit ediyorum.
bu annemin gözüne çarpıyor. yengeme dönüp:
-şunun ağzına koy o sigarayı da aklı başına gelsin özenmesin. güzel bir öksürsün de görsün neymiş.
yengem ikiletmiyor yapıyor bunu. yaşım 6 bilemedin 7.
bir çekiyorum o sigarayı sanarsın hayatın tüm gamı kederi benim omuzlarda.
hayvansı bir şekilde öksürüyorum ardından.
o günden sonra her gün canım çekmiştir o kodumun tütününü.
velhasıl pederin marlboro light'ından çalıp balkonda yarısını kırıp kalan yarısını içtiğim günlerimi bilirim ardından. yaş 12.5 falan.
ortaokulun bittiği yaz da mahalle bakkalından tek sigara alıp tüttürmeye başlamıştık kendi başımıza kuytu köşede.
liseye geçtiğimizde bir bakmışız bayağı bayağı içiyoruz.
hey gidi günler.
içtiğim hiçbir sigara yengemin ağzıma tutuşturduğu sigaranın tadını vermemiştir gençler.
neredeyse 10 yıl olacak düzenli içmeye başlayalı. günde 1.5 paket fixtir nicedir. fazlası çıkar azı görülmez.
arkadaş ortamında ehehehe biz delikanlı adamız oğlum cuvarasız delikanlı mı olur havamız cıvamız olsun elde cuvara eksik olmasıncılar gibi değiliz. şimdikiler dingil. bizim zamanımızda da çoktu gerçi bu dingiller. yok öyle bir mevzu bilesiniz.
dertten kederden sigaraya başladım diyen adamları da tokatlayın ayrıca görürseniz.
sanarsın zanax kodumun mahsülü.
