ayrı dünyaların insanlarıydık ben biliyordum da sen inkar ediyordun. oysa o kadar belliydi ki neden kabul etmiyordun bilmiyorum. bunu anlamak için hakim olmaya gerek yoktu. sınırlar yoktu zaten aramızda öyle kanun gibi. diyaloglar da yoktu. hep monologlar vardı. ben konuşuyordum sen susuyordun. senin rolünü ben istiyordum oysa.
şimdi anladım ki senin kalbin hükmünü vermiş, en başta sözüme geldin ama ne çare, ben sana demiştim demeyeceğim. sadece eline aldığın şey etten bir organ değildi diyeceğim kalbimdi. kartların tek tek açılmasını bekledin. açtım kartları. sen hüküm verdin.
