düşünebilme gibi bir özelliğimiz olurdu, ancak ifade kıtlığı diye tabir ettiğimiz sorunsalla karşı karşıya kalınırdı.
kişi nesne ve duyguların isimlerini bilmeden de nesnenin ne işe yaradıklarını ve nasıl kullanılacağını deneme yanılma yolu ile pekala öğrenir ve yaşama stilini buna göre düzenlerdi ancak dilin olmaması ifade kıtlığının yanı sıra düşünce kıtlığına da neden olurdu çünkü beyin bir süre sonra ifadeyi alamadığı için ve aynı neslin üyelerine kendine kanıtlayamadığı için keşfetme arzusu ortadan yok olurdu. örnek vermek gerekirse ve bunu kendi ülkemizde doğu ve batıyı görebiliriz. şimdi biraz düşününce aslında hissedip ifade edemediğimiz duygularda vardır.
