...bi hikayeyi bağlayamadınız ımına koyiim dedim. pamuk prenses 'aaa çok ayııp, küfür ettiii' diye yeni ergen küçük kız triplerine girmesin mi? 'ulan' dedim, 'daha dün kurbağayla kırıştırıyordun, ne tez muhafazakar oldun' dedim. bakkal lafa atladı hemen: 'bu devirde muhafazakar olacan' diye gevrek gevrek sırıtarak...
derken, hoca nasreddin yanında tahtadan bi oğlanla girdi bakkala. kim bu piç demeye kalmadan, 'bakın bu benim oğlum, pinokyo' demesin mi? desin. bunu duyan tayfun talipoğlu durur mu? 'okula gidiyo musun' diye sordu tahtadan velede. sesinde her zamanki buğu vardı. bu buğudan etkilenen kırmızı başlıklı kız soyunmaya başlamasın mı? başlamasın tabii. daha yaşı küçük onun...
'hikayeyi sen boka buladın esasında' dedim, deep'e dönerek. efendi gibi yoğurdunu alıp gitse, ne nasreddin gelecekti, ne kız, ne tayfun talipoğlu! hikaye bağlanmaz tabii. derken, dedem korkut sazıyla girdi içeri. 'dayı' dedim, 'isim konacak kimse yok, niye geldin ki' dedim. meğer dede korkut değilmiş zaten; ahmet koç'muş. 'bu kim' diye sordu kötü kurt. fırsattan istifade hem oradakilere, hem de bunu okuyan ve ahmet koç'u tanımayan dostlara anlatıverdim: hani şu her enstrumantal parçayı bir de bağlamasıyla çalan adam var ya, bıyıklı nokta sakallı.. lafımı bitirmeden bu girdi zaten bağlama taksimiyle. baba filminin müziğini çalmasından korkuyordum ki, korktuğum başıma geldi ve don vito karleoooone içeri girdi. 'bakkal şemsi efendi, bizim haracı göndermemişsin' diye bastı kalayı bakkala...
