Yazın bu kavurucu sıcağından iyice bunalmış bir vaziyette birtakım işleriniz için koşuştururken görme engelli bir vatandaşın bir ricası doğrultusunda aklınızda bir ampul gibi yanıveren ve yaptıktan sonra gerçekten eğlenebileceğiniz bir aktivite.
Saatler suren gunun sonunda işlerimi halletmiştim. Sıcağın da etkisiyle epey yorgun ve perişan duştum. Banka oturup azcık soluklanmak istedim.
Derken 55-60 yaşlarında elinde bastonu ve görmeyen gozleriyle temiz yüzlü, kır saçlı bir dede yanımda beliriverdi.
Bir adres tarif etti ve eğer işim yoksa kendisini goturmemi rica etti. Tarif ettiği yer de bulunduğumuz yerden en fazla 200 metre uzaklıktadır. Yakın yer.
Yorucu bir günün ardından kucuk bir eğlenceyi kendime hak gördüm. Olur dayı, tabi götürürüm dedim. O an nasıl mutlu oldu anlatamam, gözlerinin içi guldu.
Ben bunu dediği yere götürüyorum ayağına yaklaşık 2 kilometre yuruttukten sonra bi kahvehanenin önünde durduk. Dedim aha dediğin yer bura dayı, içeri gir işlerini hallet. Çok teşekkür etti, dualar, iyi dilekler gırla.
Sonrasında içimden kıs kıs gülerek anında tuydum oradan. Daha sonra ne yaptı bilmiyorum ahahaha.
