sorgular ve kimliksel bunalımlar. çok sesli küfreden adem-i merkeziyetçi koro. varsayımsal analizler. yeter ettin be entelektüel saksı. sus artık işemeye devam et. tanımıyormuş gibi yap pisuvar muhabbetine döndermeden olayı.
bunu sen istedin ey vaudeville insanı. biraz sakıncalı olsa da seni tanımak güzel miydi neydi öyle bişeydi işte. ayrıca senin tv izlediğini acemi cadıda bi kuplecik oynadığını, hazindir ki diyaloğunun olmadığını buradan mı öğrenecektim?
ayrıca sakata gelmek ve eksilenmek istemem seni seven çok, seni tanımak şans, yardırmaya devam et ey vaudeville camışı, seviyoz lan seni, yılbaşında imrenip de yiyemediğim o kocaman dansözü de senin masanda görmüşler buna bi cevap vermelisin.
bire bir van on van tanımak güzel şeydir seni, onu tanımak güzel şeydir, bir şeydir ki onu tanımak o da ölmek mi dersin.
gayri komik durumlar bu ademin ağzından akınca birden sadri alışık melankolisine dökülüyor. ve bir insan uzaydaki bir türk kadar yabancılaşıyor bu duruma bi o kadar da tanımak için sırnaşıyor.
beni, "sözlüğe gel lan yaz bişeyler zaman aksın senin için, adam ol abinden bişeyler öğren" diye buralara getiren insandır da kendisi. yazım tarzım klişe mi bilmem (başkasından bahsederken lafı kendine getirmek) beni eksileyecekseniz suç vaudevillenindir onu eksileyin, boku ona atın. ama bu adamı okuyup da elin eksiye gidiyorsa cezan yakındır ey kul! şevki yılmazlaştırmayın beni burada.
sigaran var mı yiğidim deyince bi an duraksamadan son sigarasını verecek kadar da gözü götü başı karadır. ey sözlük insanı bu adamı sömür, oku ve anlamaya çalış, bu gibileri sömürüldükçe büyür. (pis gaz veririm)
lan lann... yine havada kötü bi koku var sası sası koktu alemenyum. turp mu yedin la yine vaudeville.
