kürtçü, vatan haini, terörist, katil. daha ne diyorlardı gelmedi aklıma. tek çabam ne biliyor musunuz, ne istiyorum biliyor musunuz, türkiye'm daha iyi bir yer olsun istiyorum. ya istiyorum ki kürt ile türk kardeş olsun. istiyorum çerkes kültürünü yaşatsın laz da ne güzel kültür desin. kürtçe şarkı dinlerken türk duygulansın, mevzu bahis türkler olunca kürtler kendi milletiymiş gibi sahiplensin. arnavutun yüzü gülsün, süryani rahatça inancını yaşasın. bunu istiyorum anasını satayım ya. tek dileğim bu. ya sünni gitsin cemevinde semaha katılsın alevi gelsin camide namaz kılsın istiyorum. artık 20-25 yaşında çocuklar şehit olmasın istiyorum. bir anne, bir baba o insana gözü gibi bakarken 1 mermi ile dilekleri solmasın, sevdaları yitmesin istiyorum. benim de çocuğum var ya, onları kaybedersem yaşayamam ben. yaşayamam. ya şehit ailesi nasıl yaşayacak, şehit anasının yüreği nasıl soğuyacak? peki öbür yanda 14 yaşında çocuğu pkk zorla dağa kaçırıyor, bir mermiyle ölüyor. gidiyor. kim hatırlayacak o kandırılan, umutları solan çocuğu? tamam hdp sütten çıkmış ak kaşık değil. tamam bu adamlar pkklıydı. ama dediler ki bize bir şans verin. bir şans. ben de o şansı verdim. belki daha iyi oluruz dedim. gerçekten türkiyelileşirler dedim. her halkın hakkını savunurlar dedim. ne vatan hainliği yaptım ne de teröristlik. kobane derken doğu türkistan da dedim. hiçbir zaman illa ideoloji demedim. sonra çıktılar bana terörist dediler. bebek katili dediler, vatan haini dediler. gerçekten kimse durup bu vatanı düşünmedi. burada kürt lütfen yazanlardan daha çok sahiplendim ve daha çok düşündüm ben bu ülkeyi. düşündüm ki gece gece böyle uzun bir yazı yazdım. yine bozuldu kafam çünkü. istediğinizi söyleyin bana. istediğiniz şeyle itham edin. ben asla bu isteklerimden vazgeçmeyeceğim.
