sabah bakkala gittim. bir sabah, bir akşam alayım dedim. ''sabah eline, akşam ağzına alırsın'' diye cevap verdi bana... seviyesiz bakkal... çıktım oradan, kahveye gittim. abi bana bi çay verir misin dedim. biz burda çay isteyenleri sevmeyiz dostum, içeceksen kola iç ayran iç cebimize para girsin dedi. ordan da çıktım...terbiyesiz kahveci...
pederi aradım. ''pazar günü seni klisede göremedim deatly'' dedi. ''tanrı şahidimdir ki kutsal kasenin peşindeydim peder'' dedim. güldü ve telefonu yüzüme kapattı. bunda gülünecek ne varsa? ardı sıra ev sahibi aradı, ''yılı doldurduk, kiraya zam yapalım'' dedi. üzüldüm, ağladım...kaltak ev sahibi...
tekrar bakkala döndüm. bir nutella alıp eve çıktım. aldım elime çay kaşığını, nutellamı yedim. sonra ishal oldum, tuvaletten çıkamadım. meğer bakkal tarihi geçmiş nutella kakalamış bana..ibnetör bakkal.. neyse, işte o an, ishalden dötümün parçalandığı an sadece şunu düşündüm:
''nikim yok benim sözlüğe bi daha yazmam dedi ama yazdı. yüzsüzlüğe bak sen. tühhh...zooortttt...ohhhhh..''
