Ameliyatı yapan doktorun gerçekten önemli olduğu nefes almayı eziyete dönüştüren burundaki kemik eğriliği problemi.
Ameliyatın üzerinden bir ay geçti ama benim sağ burun tamponlar çıkartıldigindan beri içine harç dökülmüş kıvamda. Geceleri doktora kufrederek uykumdan uyanır oldum. Adama kontrole gittim "bir sey yok, ikisi de normal, iyi iyi" filan dedi yolladı ilk hafta. Ben de herhalde daha açılacak bekleyeyim dedim ama yok kardeşim duzeldigi filan yok. Sen git onca prosedürle uğraş, heyecanla ameliyat gününü bekle, stres yap acaba ne olacak diye ama doktor daha da yamultsun burnunu. Birini mağara gibi açmış öbürünü tamamen tıkamış, nasıl olsa bunu bu kadar açtık öbür deliğe gerek kalmaz diye filan düşündü herhalde. Şimdi düşünüyorum bu adam beni ameliyat etmedi mi acaba? Millet ameliyattan sonra kocaman sargılarla geziyor burnunda, bende ne sargı vardı ne ağrı sızı. Bu durumdan ne kadar memnun olsam da o zaman da işin içinde bir bokluk olabileceğini düşündüm gerçi. Kafamda bir motto var güzel seyler kolay elde edilmez. Neyse ilk gün azıcık olan kanamayi saymazsak kanama da olmadı. Şöyle de bir ayrıntı var yazmadan geçemeyeceğim belki de yeni mezun acemi anestezisyen beni uyutamadi. Ameliyattan önce kız damar yolu açmaya çalışırken genel anestezi mi olacak diye sordum. Tam olarak değil dedi. Ben herhalde son teknoloji filan diye düşündüm. Şimdi biraz uykun gelecek dedi, tamam buraya kadar her sey normal. Ama benim bilimcim açık ameliyathaneye girdik. Doktor bir seyler yapmaya başladı. Fakat benim gözlerim de açık sadece gözümü tam kapatmayan bir örtü var üzerinde. Ciddiyim şaka filan değil doktor aynen bunu dedi: "bunun gözü açık yaa, kapatsana gözünü" hayal mayal hatırlıyorum. Sonra zaten ameliyat pek uzun sürmedi, bir iki dokundu bıraktı, hafiften acı hissettim. O zaman bunlarin hepsi normal geldi fakat şimdi parçaları birlestiriyorum ya da gercekten tam bir paranoyak oldum. Şimdi olabilitesi yüksek senaryoyu yaziyorum; Acemi hemsire beni uyutamadi, doktor tekrar narkoz vermeye cesaret edemedi, daha tek burnumu neşter sokmuşken bilincimin yerinde olduğunu fark etti ve diğer burnumu açmaktan vazgecti sonra da tek burunla idare edebilecegimi düşündü ve beni başından savdı. evet hepsi o genç anestezisyenin suçu. Anestezisiz de dayanirdim belki, ben nefes almak istiyorum laaaaaannn.
