Lise yıllarında üniversiteli olmak bir meziyetti. Bunu elde ettigimde hayat değişir diye umuyordum ama değişen pek birşey olmadı. Sadece taşıdığım sıfat liseliden üniversiteliye döndü.
ÜNiversite yıllarında da hayat 22 23 yaşlarında başlar. O yaştan sonra harbici adam olursunuz denilirdi. Şu an 26 yaşındayım ve dönüp bakınca adamlıktan biraz uzağım. Herkesin adam kriteri farklı haliyle benim de farklı.
ŞImdi de 30 yaştan sonra birşeylerin olacağı düşüncesi hakim bana. Bir yandan diyorum bu yaşa kadar beklentilerin hiç tutmadı bu nasıl tutsun. Diğer taraftan da ümit ediyorum. 30 yaş, yolun yarısı kabul edilen 35 yaş, teneşirin pakladığı 40 yaş. Birşey olacağını sanmıyorum ama içten içe de hala bekliyorum işte. Bizim ülkede kişi kendi başına 25 lerinde kalabiliyor. 30 u geçince de yaşlandığını düşünüyor. Çok kısa bir zaman dilimi hayatı yaşamak için.
