bir insanlık dramıdır. dramatize edilmiş bir oyun falan değil, apaçık devlet dehşetidir. hasan nasrallah için bakanlar kurulunda "bu adam hala nasıl yaşıyor, nefes alabiliyor. derhal öldürülsün!?" şiddetli kararının alınabildiği erke sahip devletin aleni tedhişidir.
9-10 yaşlarında bir kız çocuğunun parçalanmış uzuvlarından akan kanlar gazze'nin sokaklarını boyarken lanet renkte bir kırmızıya; babanın feryatları karışırken barut kokusuna, kan revana; bomba sesleri bütün sesleri bastırıp da, uğursuz korku dolu bir sessizlikle boğazlamaktayken sabileri; bir köprü dolusu insan "hırant!" diye haykırıp adını en edebi sözlerle kazırken gökyüzüne; kardeşini döven adamın elindeki kardeş kanını silerken, filistinli çocukların üzerine gönderilen israil füzelerine "goodbye" yazan israil'li çocuklara ağıt yakarken birileri; dişler parçalarken hınçtan dudakları, yürekler burkulup, yumruklar sıkılırken avuç içini kanatırcasına; insanlık denen pespayenin ortasında tepkisiz şölensi yaşamlarına devam ederken soysuzluğun son piçleri ve devam ederken; ertesi sabahı asla göremeyecek olanların yaşamına dair hiçbir fikri olmayan yüksek perdeden kelam savurucuların şerefsizliği; filistin en acı haykırışlarla ölüyor.
