Kavram ilk olarak alman sanat eleştirmeni Franz Roh tarafından, 1925 tarihli "Nach-expressionismus, Magischer Realismus" kitabında kullanılmıştır. Daha sonra 'Magical Realism', olarak ingilizcede, Jonathan Safran Foer'in 'Everything is Illuminated'adlı eseri hakkında çalışan eleştirmenler tarafından kullanılan bir terim olarak karşımıza çıkar.
Foer'in Ukrayna'nın bir köyü olan Trachimbrod'da yaşayan atalarının ve şu anki yerlilerinin yaşadığı komik olayları anlattığı kitabı bu türün romandaki ilk örneğidir. Foer romanında iki yahudi cemaatin başından geçenleri yer yer mitolojiden beslenerek, komik ve abartılı bir dille anlatmaktadır. Bu yöntemi uygulayan çağdaş yazarlar arasında Francisco Goldman, Isabel Allende, Salman Rushdie (Seytan Ayetleri ve Geceyarısı Çocukları) Gabriel Garcia Marquez (Yüzyıllık Yalnızlık) Günter Grass (The Tin Drum) sayılabilir.
bu tür romanların en belirgin özelliği ise genelde kahramanlarının fantastic bir soyağacı olmakta ve yarı mucizevi doğumlarla dünyaya gelmektedirler.
