bir gün 'asistanların bile bilmediği bu burun kaslarını bize öğretmenizdeki amacınız neydi' diye sormuştum bir hocaya, 'yani bize neyi vermeyi amaçlıyorsunuz??. sosyallik, popülerlik, tarz, dış görünüş, bir sevgilinin ve aktif bir cinsel hayatının olup olmaması gibi 'önemli' birçok konu varken bizi bu bir yığın ıvır zıvırla uğraşmak zorunda bırakmalarının hoşlarına giden garip, sadistçe ve benmerkezci bir tavrı vardı. zamanında kendisinin yaşamamış olduğu hayattan ötürü gelen bir 'ukte' ve her seferinde bizi yetersiz bularak daha da zorlamalarının sebebinin zor şartlardan geçmelerinin onları 'gaddarlaştırmasıyla' sonuçlandığını biliyorum. burada sidik yarıştırmaya gerek yok. fakat özelleşen bu hastane politikaları, doktorların işçi statüsüne konularak devletiyle ve halkıyla olan 'gönül bağı' aradan çıkarıldıktan sonra hayat kurtarmasının beklenilmesi, yapılan haksızlıklar, her hocanın gaddar ve sözlü sınavlardan çıktığında ağlayan kızların olduğu, şiddet, sosyal hayatın olmaması ve ciddi anlamda yerden bele kadar gelen notların tek tek ezberlenmesi ve sabahlamalar ve alttan ders alma gibi bir lüksümüzün olmadığı gibi bu şartlarda en azından bu konuda hakkımızı 'savunuyor' olmamızı, 'sanıyor' olarak yorumlamayın.
