umursamamaya çalışmakla beraber içinin içini yediği sabahtır. birileriyle konuşmak kafanı dağıtmak istersin. yeni şeylere dikkatini vermek istersin. ama aklının hep bir köşesinde duruyordur.
yapıcaz. umursamamayı öğrenicez arkadaşlar. gittilerse onlar pişman olacaklar. tükürdüklerini yaladıkları günleri bekleyeceğiz ve o güne dek nefretimizi artırarak yaşayacağız. hem nefret hem aşağılama duygusu.
tamamıyla kaybedenler gidenlerdir. artık kalanlar olarak kaybedenler bizler değiliz. silkinin ve dediklerime kulak verin. bize muhtaç kalacaklar. ruhu kaşarlanmış pislikler.
