Uzun süreli bir ilişki sonunda olan bir Ayrılış ve iki tarafinda bir seyler yolunda gitmiyor diyerek kabullendigi bir durumsa, sanki hic bir sey olmamis gibi kalkilir duş, kahvalti, iş-okul hangisi varsa onun telaşı ve hazırlığı ile devam edilir. Gün bir sekilde akışını sürdürür ve akşam yatağa girilir. Butun gün süren vurdumduymazlik ve suskunluk gece yatağa girince dusuncelere iter,bir kac telefona gider el cabuk vazgecilir. Sonrasinda bu alışkanlık hissi artarak devam eder. Ara sıra akıl yoklanir, bir sonraki ve bir sonraki ve hemen sonraki ve onun ardindaki hic biri bir digerine benzemeden anlam ifade etmeden hayat devam eder. Insan boyle boyle kahrolasi romantizmden soyutlanir, yasamin gerçekliğini anlamsizligiyla yoğurur yaşar gider eğer yaşamaksa.
