küçükken hoş büyüdükçe kötü olandır.
10 yaşımda bile korkmazdım ama annem yalnız bırakmazdı. ilk kez yoğun çabalarım sonrası ve kalabileceğimi kanıtlamam sonrası 15 yaşında 15 gün tek kalmıştım. hayatımın en güzel 15 günlerinden biridir.
annem bu sebeple lahmacun yaptırmış bir sürü şey yapmış ve dolabı, dondurucuyu doldurmuştu.
babama da ayriyetten bir sürü aburcubur ve hazır fastfoodlar aldırmıştım. 2 günde 10lu halleyden 3 tane yemiştim. yani 3x10=30 eder.
her şey tıkırında her gün boxerla uyuyorum. her gece mastürbasyon yapıyorum. evden sadece ekmek almak için çıkıyorum sabahın köründen gecenin dibine kadar counter strike oynuyorum.
ama şuan?
2 gün evde yalnız kalsam o kadar sıkıcı ki. konuşabileceğim biri yok. beraber yemek yiyebileceğim biri yok. yemek yapacak biri yok.
çok kötü be. evde yalnız kalmak güzeldir ama sadece birkaç gün. yemekler bitene kadar.
