karadeniz'in hırçın çocuğu harun'un yüreğine düşen bir tutam ışıktı
sevdanın en duruşuyla sevdi Harun karadeniz gibi hırçın karadeniz gibi mert
ışık düşmüştü yüreğine sessiz bir volkan kaynıyordu
sevdalı yurdunun toprakları kanla sulanıyordu
batan günden doğan güne
sevdasını yüreğinin parmaklıklarına hapsetti
ışık için için yanan bir güldü Harun'da açan..
