iyi bir toplum üretmek isteyen zihnin, bireysel olarak herkesin iyi olması gerektiği ile oluşturduğu ütopyaya ulaşmadaki birinci sorudur. fakat ne yazık ki bireysel iyiliklerin tümü, toplumsal iyiliklere denk gelmemektedir.
döngü çok basit olarak insanoğluna sunulur. bir yargı çemberi tutar insan elinde. çemberin yarısı iyilik ve yarısı da kötülüktür. o çember sürekli insanın kolu etrafında döner ve tenine hangi kısım değerse, yargılanacağı sıfat da o ismi taşır. çemberi kollarında döndürenler bugün iyi, yarın kötü olabilir. çemberi yere fırlatanlara ise akıl sır ermez, ne iyidir ne de kötü...
not: umarım bunca faklı inanç ve kültür içerisindeki insan ayn anda iyi olmaya karar vermez. sonra savaşlarla dolmaz mı dünya?
