okumakla cehalet gider eşeklik baki kalır sözünü aklımıza getirmiştir. "cehaletle" suçlanan ve bunun için de okumamış oldukları gerekçe gösterilen insanların yetiştiği topraklarda okumak, okuyabiliyor olmak günümüzde bile bir lükstür hele hele bundan on sene-yirmi sene öncesinde oralarda okuyabiliyor olmak çok büyük bir lükstü. bu yüzden insanların okur yazarlık seviyesiyle değil de beyin doluluğu seviyesiyle değerlendirilmesi gerekmektedir. zaten dünyanın hiçbir yerinde okul bitirmiş insan aydın, okumamış insan cahil olarak kabul edilmez. cehalet kişinin kendisini insani, kültürel, sosyal ve benzeri yönlerden geliştirmesiyle giderilebilir. okumuş yazmış binlerce cahil sürüsü görebilirsiniz.
