doğulu-kürt değilim ve mesleğim gereği 1,5 yıldır diyarbakır'da görev yapmaktayım. Kobane olaylarında baştan sona oradaydım. 1.5 yıl önce ilk olarak silopi'ye giderek o coğrafyayla tanıştım ve çözüm sürecinin getirdiği huzur ve güvene birebir şahit oldum. Diyarbakır'ı tüm yabancılığına rağmen çok sevdim ve sevdiklerimi gezip görmeleri için davet ettim.
Sonra kobane olayları başladı ve hiçbir şey eskisi gibi olmadı. Batıdakiler için çözüm süreci hakkında ak parti ülkeyi sattı demek, vatan millet aforizmaları kasmak hakikaten çok kolay. Orada yaşamayanın anlayamayacağı şeyler yaşanıyor orada ve ben çözüm sürecinin şuan ki belirsizliğinden müthiş üzüntü duyuyorum. Yaşadığınız şehirde korkarak yola çıkmak, her duyduğunuz seste tedirgin olmak, sürekli çözüm sürecine ve suriye-ırak bölgesine dair haberleri kovalamak, her konuştuğunuz kürt vatandaşla çekingen sohbet etmek kolay şeyler değil. Hem empati kurup o bölge insanını anlamaya, yıllardır yaşananlara her iki açıdan bakmaya çalışıyorsunuz; hem de ülkenizde bu denli tedirgin, korkarak yaşamayı hazmedemiyorsunuz. Tüm genellemelerin yanlış olduğunu ve gelinen bu noktayı her iki tarafın da takdir edip, önüne bakması gerektiğini görüyorsunuz.
Çözüm süreci, ırkçı yaklaşımları reddeden, doğudan batıya barış ve huzur ortamını inşa etmeyi hedefleyen ve bence samimi bir girişimdi. Orada yaşamasaydım bakış açım belki daha radikal olabilirdi ancak orada yaşayan herkesin sürecin faydalarını gördüğünden eminim.
Sonuç olarak çözüm süreci bi ihtimaldi ve çok güzeldi.
