hiçbir hobin ve kendi kendine yapabileceğin hiçbir şeyin yoksa sakın yalnız kalma; muhakkak dışarda takıl. dedikodu falan yaparsın.
başkalarının hayatı seninkinden daha değerliyse, derhal evden çık bir hava al.
korkuyorsan, ışıksız uyuyamıyorsan yalnız kalmayı deneme bile.
çenen çok düşükse ve düşünmeyi değil de konuşmayı tercih edersen hemen bir randevu ayarla.
böyle uzar gider. yalnızlık insanı tüm azgınlıklardan, saldırganlıklardan uzak tutar. kendini en iyi eleştirebildiğin ve bu doğrultuda geliştirebileceğin faktörleri bulabildiğin zamandır.
yalnızlığı seven birisi sizin hayatınıza göz dikmez, zamanınızdan çalmaz. laf olsun diye konuşmaz, muhakkak öğreneceğiniz bir şeylere sahiptir.
ama insanlar sosyalleşmek tabirini hayata geçirmek uğruna olmadık işlerle uğraşabiliyor, başına bela alabilecek insanlarla tanışabiliyor, düşünmeden konuşarak sizi bunaltabiliyorlar.
zira insan avrupa turu yapıp, avrupa kültürüne dair ediniği en büyük kazanım '' mekte dabıl menü 20 euro '' olmamalı. yahut selfisinde pasaport, bilet falan olmamalı.
bir diğer türlerinde ise, canları sıkkın olduklarında bile yalnız kalamayışları ve yürek acılarını fışkırtırcasına ulu orta paylaşabilmeleri.
yalnız kalmayan insan, kendine vakit ayırmıyor ve kendini sevmiyor demektir. tabiki naçizane beyanım. ayna karşısında bile olsa kendine zaman ayır, konu, sev, şarkı söyle ve dinle.
