Gözleri, tarif edilemeyecek kadar ayrı bir güzel. Baktıkça bakası gelir insanın ve baktıkça iyice doyamaz bakmaya. Her söylediği kelimeyi anlamak için tekrar tekrar bakıldığında bal rengi gözlere, o bal rengi gözlerin sahibinin de her sorduğu soruya cevap alamayışı ve şaşkınlıkla bakılırken yanağa kondurulan bir öpücük donup kalan bireyi rüyadan uyandırır adeta. Tam batmak üzere olan güneşle karşı karşıya geldiğinde gözleri izleyen birey büyülenmekten daha da öte anlatılmayacak bir huzurun içine dalar. O güzelliği karşıdan seyretmek bir insanın belki de yaşayabileceği en güzel anlardan biri. Fakat o gün için ayrılık anı gelir bakmaya doyulamayan gözlere veda edilir. Arkada bırakılır ve yavaş yavaş, eller ceplerde, her iki adımda bir arkaya dönüp bakılarak uzaklaşılır.
