aklı selimini yitirmemeye çalışan insanın düşünceleridir.
evet, şu an ortalıkta göz gözü görmüyor. bi tarafta işid bi tarafta pkk askere polise saldırıyor. insan ölümleri gördükçe üzülüyor elbette. hele eşi ve kızıyla evine dönen bir askere savunmasız anında saldırmak bence de orospu çocukluğudur. hainliktir. terördür.
ben yıllardır terörün nasıl bitirilebileceğine kafa yoruyorum ama bulamıyorum. tıpkı devlet gibi. devletimiz de terörü bitiremiyor yıllardır. hamaset dolu milliyetçi duygularla başını ezip bitirelim diyemiyorum çünkü bu şekilde bitmiyor görüyoruz. f16 lar kalkıp dağı taşı bombalıyor, asker kuzey ırak'a girip iki gün savaşıp geri geliyor, pkk'dan her seferinde öç alınıyor ama bitmiyor oğlu bitmiyor. oraya ister bordo berelileri gönder ister mor eldivenlileri gönder bu savaşı bitiremezsin. bunu ben değil strateji uzmanları söylüyor. diyorlar ki bu düşük yoğunluklu bir savaş ve pkk gerilla taktiğiyle savaşıyor. düzenli bir ordunun mücadele etmesi çok zor.
peki, barış istemeyen insan olmayacağını düşünerek soruyorum: bu savaş nasıl biter? barış nasıl gelir? elbette öncelikle siyasi barışla. siyasi barış toplumsal barışı sağlayabilir ve sonrasında silahlar susar.
formül basit görünüyor.
ama kazın ayağı öyle değil elbette. bu formülün ilk şartı kürtlerin mecliste kendine yer bulması. hdp ve tayfası zaten yıllardır mecliste mücadele ediyor. yeni bir şey değil. hatta mecliste en çok çalışıp önerge veren sorup soruşturan vekillere sahipler. bu seçimlerde bir ilk yaşandı ve meclise parti olarak girebildiler. pkk'ya terör örgütü diyemiyorlar, kabul. ama pkk'ya silahı bırakın artık meclisteyiz diyebiliyorlar. ama malesef oynanan oyun pek bi büyük. onların bu sözü dağda pek hoş karşılanmıyor. aksine bir takım provakasyonlarla hdp'nin siyaset sahnesinden silinmesi için ellerinden geleni yapıyorlar. böyle giderse samimi olduğunu düşürdüğüm seloya yazık olacak. ölümleri bitirme şansı sonsuza kadar kaybedilecek.
hdp'ye oy vermiş biri olarak görüyorum ki, ne akp ne chp ne de mhp bu sorunu çözemez. çözmeyi bırak ateşe körükle gidip oy devşirirken bir otuz bin kişi daha kaybederiz. oysa ki elimizde barış için küçük de olsa bir şans var. hdp türkiye partisi iddiasını sürdürüp barışa sahip çıkarsa belki de şehre bir film gelir, bir güzel orman olur buralar.
toplumsal barış için ve silahların susması için yaşayan en ufak bir ihtimal olacaksa oyumu yine hdp'ye veririm.
çünkü ne terörle ne hamaset duygularıyla bir yere varılamaz. hele hele sözlükte vur vur inlesin diye yazmakla hiçbir şey düzelmez.
