Bir tane zihinsel bir tane de fiziksel engelli kardeşle iki kere dahil olduğum durum.
ikizim zihinsel engelli. Yarım akıllı diyorum ben ona. işine geldiğinde acayip akıllı davranır, işine gelmeyen şeyde deliden deli olur. Çok şükür bize bir zorluk çıkarmıyor. Dediğimizi yapıyor. Kendi işini kendi görebiliyor.
Kız kardeşimse yatalak. Serebral palsi hastalığı. 20 yaşında ama 6-7 yaşında sanırsın. Hayat hem ona hem bakana yani bize çok zor. Ağzından beslenemiyor. Karnına bir boru takıldı ordan besliyoruz. (bkz: Gastrostomi)
Nefesini de gırtlağına takılan bir boruyla alıyor. (bkz: Trakeostomi)
Günde bin kere trakeostomiden girip balgam çekiyoruz makineyle.
Bez masrafı, medikal malzeme masrafı her ay babamın maaşının dörtte birini götürüyor. Daha yediğini içtiğini saymıyorum bile. Ama devlet maaş bağlamıyor evin var araban var diyerek. Pizzanın bile ambulanstan daha hızlı geldiği bu memlekette kıçı kırık doblo bile lüks sayılıyor. "Evin olmasın çadırda yaşa, açlıktan öl geber öyle bakarım sana" diyor devlet.
Engelli aileleri olarak Çektiğimiz sıkıntının bini bi parayken bu memleketin zerre vicdanı kalmamış insanlarıyla uğraşıyoruz bir de. Aynı yavşaklar bu başlık altında da türemiş. Kendilerini bildikleri için hiç cevap vermeye tenezzül bile etmiycem.
Bu ülkenin insanı cidden vicdanını yitirmiş. Kucağımda kızı hastaneye getirmişim. Götümden ter akmış. Sıradaki "imam" efendiye başbakanlıktan verilen engelli kartını bile göstererek hastamızın önceliği olduğunu söylüyoruz. Adam tartışıyor sıra vermemek için. Sonra görevli bizi içeri sokuyor. Bu orospu çocuğu imam dışardaki hastaları bize karşı kışkırtmaya başlıyor. "Allah bunların gönlüne göre veriyor işte" diyebiliyor. Böyle utanmaz insanlarla aynı havayı soluyoruz işte. Aynı itoğlu itler bu başlığın altına da toplanmış. Yok birisi utanç verici demiş. Diğeri ayrı dalga geçmiş.
Biz engelli aileleri olarak onların engellerinden dolayı çok mutluyuz zaten. Bir boka faydanız olmaz. Yardım etmeyin ama engel de olmayın amk. Engelli ailelerinin sizden hiç birşey istediği yok ki.
