aslında süper güçleri dizi filmde biraz azaltılarak izleyiciye sunuluyor. gerçekte (reel hayat lafından irrite oluyorum, kullanandanda...) çok daha etkileyici biridir ve süper güçleri haddinden fazladır.
bir gün evde bununla sucuklu yumurta yapacaz. bakkala kim gidecek diye bir kavga-dövüş aldı başını gidiyor.
"karnım ağırıyor olum gitsen ölür müsün" dedi bana. "yok yaa, işine geldi mi çatılardan atlamasını biliyon demi" diye cevap verdim ağzımdan tükürükler saça saça. "iyi be ama hesaptan bi de çikolata alırım kendime, ona göre haaa" diyerek ne kadar aşağılık bi insan olduğunu gösterdi. kafamı bi çevirdim, çevirmez olaydım. genco yok. gitmiş. en iyisi mutfağa gideyim dedim. tam bi adım attım. kapı çaldı. gelen gencoydu. "olum hadi bakkala gittin geldin, bu 7 katı nasıl çıktın lan" dedim hayretle. "tıısssıssıs" diyerek güldü ve mutfağa gitti. ardından ben de mutfağa gittim ve gider gitmez. sucukları dilimleyip, yağı kızartıp, yumurtaları çoktaaan kırdığını gördüm.
masaya oturduk, birlikte afiyetle yedik diyemeyeceğim, çünkü kafamı yemeğe bi çevirdim, ne yemek kalmış ne ekmek, dudağından sarkan sucuk tanesine saldırdım ben de onu yedim. kızdı, gerçekten çok kızdı. gitti piyano çalmaya başladı. yanına gittim. bi şeyler mırıldanıyordu.
"piyano benim herseyim" diyerek ağlıyordu. arkasından yaklaştım ve "lan salak o senin repliğin değil pınar'ın repliği" diyerek ensesine bi tokat attım. manasızca "bilmemeli" dedi. "neyi bilmemeli, kim bilmemeli" gibi sorular sordum bunun üzerine. "kız kardeşim o benim, piyano benim herşeyim, ellerim kırılsaydı keşke, koş olum koş, depremde herşeyimi kaybettim..." gibi birbirinden anlamsız sözler söylemeye başladı. anladım ki bu adam rolünü gerçekten çok seviyor. baksana nasıl kaptırmış kendini. çılgın şey...
