Nasıl bunaldığımı bir ben biliyorum. Anne ve baba. Ikisi de surekli evde oturur, merkezden uzaktasınızdır. Istanbul ve sevgiliyle aranızda neredeyse on iki saat vardır. Baba sürekli bira içer, anne sürekli sigara, mutlulardır. Tabii ki ben bira icememekte ailede kopan fırtına yuzunden gizli saklı bir yerlerde sigara icmekteyimdir. Bu bile yormustur.
Neyse. Ne sigara ne alkol kendimi deli gibi çirkin hissetmek. Saçların adam olmaması, kilo verememek, sevgilinin kadıköyden çıkmıyor oluşu. Ülkenin hali, suruç, hükümet, partiler, bombalar burada duyulan her silahta içimi bir korku sarması, huzursuzluk huzursuzluk.
