bu insanı/insanları kıskanıyorsam kahpe çocuğu olayım. var lan böyleleri. hayattaki tek varlıkları, isimlerinin önüne almış oldukları soyal ünvanları olduğu için bu şekilde davranıyorlar.
tüm hayatları bu ünvanları ekseninde döner. mail adreslerinden tutun da hayatlarının her noktasında bu durum söz konusudur.
örneğin mühendis olanının hayatının temelinde sosyal ünvanı gelir. iki kelam etmek istesen kendisiyle, muhabbete, "ben mühendis hede hödö" diye başlar.
sana ünvanını soran oldu mu lan göt oğlanı? hem o almış olduğun diploma, isminin önündeki ünvan seni değerli mi kılıyor sanıyorsun?
tamam, ebeveynlerimizin devlet memuru, doktor ve öğretmen takıntısı var, fakat senin yaptığın düpedüz hayvanlık ve mallık.
hayata bir sıfır önde başladığını sansan da, aslına bakarsan sen tam bir ibnesin. gereksiz, anlamsız bir yavşaksın.
evinden çıkıp da iki sokak aşağıdaki, bakkala gidip bir sigara alamayacak kadar bozuk bir türkçen, her hangi bir insanla iki saniyeden fazla göz göze gelmemek için götünü yırtan bir özgüven eksikliğin var göt oğlanı.
cinsiyet farketmeksizin bu insanlar toplumun her kesiminde. sosyal ünvanları, benlikleri olmuş. insanlıklarından ziyade sosyal ünvanları ön planda.
ete kemiğe bürünüp yunus diye gözüken o büyük şahsiyetin torunlarının tek derdi, statülerine statü eklemek. başka da bir bok değil.
mezar taşlarına da yazdırır olmuşlar bu durumu. dün gördüm.
a.mınıza koyayım sizin.
not: bu entryi silmeyin lütfen. o mezarı görmeliydiniz. anlardınız beni.