geçen saçımı boyayacaktım baktım saçımda 4 tel beyazım var, bi efkar bastı içime. gittim sade kahve yaptım sigara filan da içmiyorum içsem herhalde 5 tane peş peşe yakardım. neyse konumuz o değil, 25 yaşındayım b.k var gibi 5 yaşımda okula gönderdiler liselerin 3 yıl olduğu son mezunlardanım, yani 16 yaşımda lise bitti (ben mezun oldum lise 4 yıl oldu). hayata erken başlamak mı diyeyim yoksa, üst levellere erken yaşta atlamak mı denilir bilmiyorum. dönüp baktığımda kat'iyen boş değil yıllarım hepsi dolu dolu ama kendime dair hiç bir şey yaşamamışım, kendimi bulamıyorum. 13 yaşımda ortaokul bittiği yaz çalışmaya başladım lise hayatımda da ara ara çalıştım öyle zaman geçirmelik işler değildi, kendime ciddi anlamda katkısı olan işlerdi. çünkü öncesinde pısırık bi çocuktum başka bi çevreden başka bir aileden, olduğum ortama uyum sağlamam bile oldukça zordu. diksiyonum zaten düzgündü onlarca kitap okurdum ama kendimi ifade edemezdim konuşamazdım, böyle birisini çağrı merkezine oturttuklarını düşünün nasıl bi kabak çiçeği olunur gözlemleyin * sonra staj olayı gerçekten dönüm noktası oldu ömrümde. şimdiki gibi internet vergi dairesi, e-sgk filan değildi işler sabahtan elime çanta verilirdi ara sokaklarda vergi dairesi arardım(nuruosmaniye vergi dairesini unutamayacağım sanırım), 16 yaşında bağkurda bağır çağır iş çözebilen birine dönüştürdü hayat beni. sonrasında öss den çok iyi puan almama rağmen tercih yapmadım izmir'e gittim.. dönünce de çalışmaya devam derken baktım yaş geçecek üniversiteyi de 2. öğretim okudum o ayrı bir renk oldu hayatımda.. sabahın köründe iş, akşam okul, hafta sonu sertifika eğitimleri kurs ıvır zıvır... e dönüp bakıyorum tamam dopdolu ama ben kendi tercihlerimi yaşamamışım, birileri yol vermiş su akmış yolunu bulmuş ben hiç o suya müdahale edememişim. yaşlanmak değil de bunlar koyuyor insana. tamam pişman değilim 40 yaşında birisinden daha olgun düşündüğüm noktalar vardır elbette ama ben kendim hata yapmak sonuçlarına katlanmak istiyorum başkalarının yaptığı hataların bedellerini ödemekten yoruldum. bunların ön yargılarının bana vurduğu zincirler artık boğuyor beni, herkes kendi suçunun cezasını sırtına alıp gitsin ben artık başkalarının cezalarına ortak olmak istemiyorum.
