şimdi geçen seneyi hatırlıyorum da kazandığımda değil ama evden ayrılıp havaalanına giderken çok heyecanlanmıştım. balkondan anneannem ve dedem el sallıyordu yanımda da annem ve kardeşim havaalanına gidiyorduk. düşünüyordum nasıl olacağını felan, valla hiç unutmam tramvay havaalanına doğru yol alırken büyümek istemiyorum diye ıstırap çektirmiştim kendime. ne güzel ev ortamı felan, bunlar böyle bir anda kolayca vazgeçilecek şeyler değildi.
ilk gece de 3 kişilik odama girdim eşyalarımı yerleştirmeye, diğerleri daha gelmemişti. ulan nasıl kötü olmuştum varya, ilkokulda tenefüste felan eve kaçan veletler olur ya onlardan olasım gelmişti bir an, yurtta müdüre gözükmeden 500 kilometre koşup eve varasım gelmişti.
Eğer güzel bir ailen varsa ve ev ortamını seviyorsan herşeyde çok zorlanırsız. okumak bi yana odada uyurken bile zorlanırsın yani. hep aklında evin olur, kardeşin varsa onu düşünürsün ''şimdi rahat bazada yatıyodur köftehor''. Ha baza demişken eğer yatağınızın yayları götünüze batıyosa ve de özel yurttaysanız müdüre ilk günden gidip ''bu ne ulan!'' diyin, eğer sonraya bırakırsanız yeni yatak vermezler.
