minibüs kültürünün vazgeçilmez bir prosedürüdür, nostaljik türkiyenin olmazsa olmazlarındandır. münibüs'ün sağında solunda yazan ''allah korusun, liselim, kara gözlüm, aşk çekenin yol gidenin!'' vb zıbarbasyonlar gibi arabesk müzik çalmakta bu dejenere kültürün bir parçasıdır. zaman zaman değişik varyasyonlar denensede arabesk kültürüne ve molla'lı ağır abi sendorumuna ters düştüğünden arabesk müzik önceliklidir. zira şoförün ve arabanın benzini gibidir bu müzik, özellikle arabesk müziğinin en dokunaklı yerlerinde şoförün kendinden geçen yüz ifadesini yükselen vites ve aniden basılan gazla birlikte artan araba hızındanda anlamakda mümkündür.
hatta,
müziğin etkisiyle beraber adrenalin yüklü gaza binmiş şoför ''açılınnn fredinin kabusu geliyorrrr'' diyerek adeta kendinden geçercesine acımasızca basmaktadır gaza, fren emekliye ayrılmıştır bu safhada taki çalan müzik normal ritmine dönene kadar. işte bu anda müzikterapi sona ermiştir ve bir anda şoförde rahatlamışlık hissi sezilir, minibüs yavaşlamıştır normal seyrinde gitmektedir bir daha ki sefere ''batsın bu dünya'' diyene kadar...
