küçüklükten kalan bir hisle hiç sevmediğim meslek grubundan insanlar. anaokuluna gitmeyen benim gibiler, ilkokul birinci ya da ikinci sınıfta, hangi mantıkla yapıyorsak, gider anaokula giden çocukları rahatsız eder, pastalarını çalardık. bu kadınlar da bize bağırır, çağırır sonra sınıf öğretmenimize şikayet ederlerdi. fırçadan dayağa kadar çeşitli yöntemlerden biriyle cezalandırılırdık haliyle.
ulan deli kadın, el kadar çocuklardık, iki dilim pasta bir "ne diyon abim!" için yapılır mı bu ispiyonculuk. hayatı öğreniyorduk, büyük balık küçük balığı yutar kuralını öğreniyorduk ama sen çıktın ordan "uygar" toplumun düzenleyicisi olarak, senin yüzünden ben ve arkadaşlarım ezik kaldık.
