klasik müzik veya sadece mozart seven herkesin şöyle bir göz gezdirmesi gereken film. süresi ilk başta korkutuyor * ancak izlerken fark etmiyorsunuz. yanılmıyorsam 18. yüzyılda geçtiği için de kostümü, dekoru, perukları her şeyi çok cezbedici. mozart'ı canlandıran elemanın kahkahasına tahammül edebilmek biraz zor ama sempatikliğiyle kapatır o açığı. filmi oldu ki beğenmediniz; kulağınıza dolacak mozart ezgileri yanınıza kar kalır fena mı?
film her ne kadar mozart'ın hayatını anlatıyormuş gibi görünse de mozart'ın hayatı da pek bilinen bir şey olmadığı ve daha çok soru işaretleriyle dolu olduğu için filmi gerçekliği baz alıyor yerine kurgu olarak düşünebiliriz. tıpkı hayatı gölgeli bir diğer bilinmez olan shakespeare'i anlatan anonymous filmi gibi.
bir de filme dair kendimce bir çıkarımda bulundum. şöyle ki; filmde salieri devamlı mozart için "tanrı'nın sesi" diyor. tanrıya ulaşma yolu olarak mozart'ı görüyor. tanrı'nın salieri'den çok mozart'ı sevdiğini ve o yüzden böyle bir yeteneği ona bahşettiğini öne sürüyor. film mozart'ın hayatını anlatıyor ama ismi mozart değil. mozart'ın ön adı olan wolfgang da değil. tüm bunlar yerine gayet alakasız bir şekilde mozart'ın orta adı olan amadeus. peki neden? çünkü amadeus, tanrı'nın sevdiği demek. amore ve deus'un kaynaşmasıyla olan bir sözcük. eğer ki filmin adı mozart olsaydı, belgesel niteliği taşımak veya tarafsız olmak zorunda olurdu. ama amadeus; çünkü bir rekabeti anlatıyor, çünkü bir sanatçıyı ilahlaştırıyor. bu kadar.
