fazla bir süre olmadı bir sene belki... o zamanlar çalışıyorum ama babam hasta çalışamıyor diye hem hastane masraflarını verip hem eve bakıyorum birde kız arkadaşım vardı benden 5 yaş büyüktü... bizden çıktık metroya geldik sende gel dedi para yoktu cebimde olan yola yetmiyordu yok havamda değilim sen git dedim anladı sanırım beraber yürüyelim mi biraz dedi elimi tuttu taa demetevlerden kızılaya kadar o şekilde el ele yürüdük, karanfile girdik oturduk limon pazarının önünde akşamları incik boncuk satarlar bilen bilir gidip sırf az oncekini unutsun param yok sanmasın diye son parama ona bileklik almıştım... sonra kızı ordan bindirip 3 dal sigarayı yak söndür yaparak içe içe eve geri dönmüştüm... tek yürürken birgün şu an olduğum konuma geleceğime söz vermiştim ve 1 sene olmadanda gerçekleşti...
