yaptığı en ufak bir şeyden zevk alan insanların kabul ettiği sıfat. herkes korkar sıradanlıktan ya da sıradan insan olmaktan. halbuki sıradan bir insan olmaktan keyif verici başka ne olabilir ki? ya da sıradanlıktan keyif alan bir insanı mutlu edebilecek ne önerebilirsin ? ben sıradan biriyim demeye çekinir oldu insanlar ki keyif aldığı bu sıradanlık için.
benim sıradan bir hayatım var ve bu hayat bana sıradan bir insan olmama yol açtı. işten çıktıktan sonra eve gelmeyi, ev arkadaşlarımla çıkıp iki tek atmayı sıradanlık haline getirdim ama bundan pişman değilim çünkü bu beni mutlu ediyor. fethiye'ye tatile gittiğim zaman baba dağ da yamaç paraşütü ile atlamak ya da bampi jumping yapmak bana keyif vermiyor. arkama aldığım yeşillik önümde bulunan deniz bana istediğim huzuru ve mutluluğu veriyor. kıbrıs'a giden bir arkadaşımın -oğlum bir kumarhaneler var görmen lazım- demesi bana bir şey ifade etmiyor. düşünsene adam kıbrısa gitmiş ve aklında kalan tek şey kumarhaneler. mesela ben sıradan bir insan olarak gitsem nelere dikkat edecektim ama o çılgın bir insanın aklında sadece ne kalmış. alış veriş merkezine gidiyorum amacımı bilerek. d&r a giriyorum çok hoşuma giden bir kitabı alıyor üst kata çıkıp kahvemi alarak balkonun yolunu tutuyorum. kahvemin yanında sigaram ve kitabım...
yani sıradanlık iyidir yeter ki siz mutlu olmasını bilin. çevreme janti görüneyim, beni şu mekanda görsünler de itibar alayım , bu mağazadan çıkarsam zengin görünürüm diye düşünmeden hareket edin. sıradan olduğunuzu kabul ettiğiniz an mutlu olmaya başlayacaksınız.
