ben suruçta ölenlere çok üzüldüm, 19 21 yaş aralığındaki gençlerin oluşturuğu bir grup insan öldü. aralarından çalıştığım yerdeki kafeye gelen insanlarda vardı. en azından iki muhabbet etseniz bile o insan ölünce insanın içi burkuluyor. sonuçta insan, değil mi ?
2 günde 3 tane şehit verdik. 3 yıl aradan sonra böyle bir olay oldu, bu çok çok acı bir şey. terör örgütü yine kendini göstermeye çalışıyor, barış süreci yavaş yavaş bozulacak. şimdiden örneklerini görebiliyoruz. bunun en büyük sebebi ülkenin şu an resmen kaos durumunda olması, bizim başımızdakiler ellerini ovuşturmuş ne olacak diye bekliyor. aslında bu durum bize zarar veriyor, türkiye coğrafyasına zarar veriyor. tekrardan bir cepheleşme söz konusu olacak, zaten herkes bunu bekliyordu. 3 yıl aradan sonra suruçta patladı bu olay.
gelelim polisin şehit olmasına üzülmeme hakkına.
hayır kardeşim, içinde azıcık bir vicdan varsa sen buna üzülmen lazım. eğer senin ülkende insanlar ölüyorsa, hemde kalleşçe.
aynı durum suruçta da oldu, buna da üzülmemiz lazım bizim. böyle nereye kadar gideceğiz? bu kadar öfke, bu kadar kin bizi bir yere götürmez arkadaşlar, ki 30 yıldan beri de böyle. bir adım dahi atamadık terör konusunda. o yüzden iki tarafında artık bir yol bulması lazım, olanlar yine bize olacak. şehit ailelerine olacak, suruçta ölen gençlerin ailelerine olacak. sonra unutulup gidecek bir zaman sonra.
neleri unutmadı ki bu ülke?
soma,
madımak,
33 tane öğretmenin terör örgütü tarafından öldürülmesi, vs.
suruçta unutulacak, bu güne kadar verdiğimiz şehitlerde. ama daha fazla şehit vermeyelim artık, daha fazla bu insanların aileleri bir başına kalmasın.
