Üniversitenin ilk günü sınıfın en arkasında geçtim, insanları izliyorum. Merhaba ben bilmemne, şurdan geldim falan muhabbetleri var. Kafaları tutanlar yavaş yavaş gruplara ayrılıyor falan. Sınıfa giren çıkan. Ortam çok samimiyetsiz. Gitmedim kimsenin yanına.
Neyse Bi çocuk geldi yanıma, oturdu. Muhabbet abartısız şöyle,
Merhaba ben Ulaş.
Bende bilmemne.
Memnun oldum.
Bende.
Kızlar nasıl sence?
incelemedim.
Benim abim olsa burda 1 haftada yatağa atamayacağı kız yok. Ehuheheuehhh.
Hımm.
Öyle ya, abim acayip.
Hımm.
Bende fena değilim. Lisede çok can yaktım.
Hımm.
Hatta lisede bi yağmur vardı. Offf.
Hımm.
Birader senin sohbet etmeye niyetin var mı?
Yok.
Söylesene lan.
Ve kalktı gitti. Zerre abartı yok. Adamın muhabbet dediği şey, benim için boş laf.. Napabilirim?
