bugün duyduğum cümle. en büyük yalanlardan biri bu galiba.
sabah işe gitmek için otobüs durağına doğru yola koyuldum. durakta bir kız var telefonla konuşuyor ben de güneş olduğu için biraz ötedeki ağacı altında bekliyorum. otobüs geldi bindik otobüse, benim oturduğum koltuğun hemen arkasındaki koltuğa oturdu. konuşmaya devam ediyor. bir ara kulak misafiri oldum;
+ya seviyordum ama bizim iş olmazdı zaten biliyorsun. hem mezhep farkı da vardı. ben, annem sorun etmez ama bir yerde sorun olacaktı. ben üzülmesini istemiyorum onun, sonrasında daha çok üzmemek için ayrıldım. daha çok üzülecektik ikimiz de. ben de bitirdim sonra üzülmesin diye. eğer konuşursanız filan söyle ''dilara sana mesaj atmayacak, aramayacakmış'' de.
lan ben bunları duydum resmen kahkahalarla gülsem mi, dönüp acıyan gözlerle baksam mı bilemedim.
daha çok üzmemek için ayrıldım ne demek lan? bizim iş olmazdı olasılığıyla sevdiğin bir insandan ayrılmak ne kadar komik ya. belki olacaktı, belki o çocuk senin için birçok şeyi göze alacaktı, almıştı. sırf senin götün yemedi, kendine güvenemedin yada başka mide bulandırıcı sebeplerden dolayı aptalca bahaneler sunma millete!
bu belki de şu ana kadar duyduğum en salakça, en komik, en mantıksız bahaneler listesinin zirvesini zorlar.
ne demek ulan sevdiğin birini sonrasında daha çok üzülecektik diyerek çük gibi ortada bırakmak? allah mısın salak karı? nereden biliyorsun sonrasında üzüleceğini?!
