Izdırap vermiyor yokluğun , yayılıyor soğukluk bedenime
Kararıyor gözlerim , sonu gelmeyecek yelkenli bir yolculuk gibi.
Yüksek yokuşların ardında
sığınmadan yaşıyorum son saniyelerimi
Hüzün limanında kalan tek gemi misali.
Bu size son vedam , karardı gözlerim belki geldi saatim.
Sonu olmayan bir yolun başlangıcında,
Başlıyor çürümeye bedenim.
