4. sınıftaydım. yeni okul yapılmıştı. o okul yakın diye o okula başladım. sınıfta 17 kişiydik 5 kız 12 erkekti. benim boyum küçük diye beni öne oturttular. sarışın mavi gözlü çok tatlı bi çocuk vardı o da gelip yanıma oturmuştu. yazı yazdırırken hoca hep konşup gülüşürdük felan. hoca sölerdi erken yazan evet derdi sürekli yarış yapardık felan. kpvalambaç oynardık koridorlarda o beni kovalardı ben onu. o beni kovalarken hocanın biri onu da beni de kulağımızdan tutup duvara yapıştırmıştı kafamızı birbirine vurmuştu ama kızdığını duymuyodum bile çünkü birbirimize bakıp gülüyorduk .
sonra birgün ben bunun sırasının altına seviyorum ama kimi en tatlı birisini nasıl söylesem sana ilk harflere baksana yazıp koymuştum. sınıfa geldi ilk ders farketmedi. teneffüste farketti. bana dönüp "bu ne " dedi. bende gözlerine baktım ve "ne bilim ben be " diyip ağlayarak kaçtım.
neden anlattım bilmiyorum ama bu da böyle bir anımdır.
