3.sınıftım ve aşıktım da. Biraz da kiloluydum. Yaşadığım olay çok koymuştu ama sonra geçti tabi. O zamanlar kızların, çalışkan ve laf atan erkeklerden hoşlandığını sanardım. Yakalambaç oynarken hep onun peşinden koşar, teneffüs çıkışlarında kafasına vurup öküz gibi gülerek kaçardım. Cedric i kendime benzetip duygulanırdım.
Neyse işte. Bir gün sınıfta kankim diye tabir ettiğim kıza ilk önce yemin ettirip kimi sevdiğimi söyledim*. Ona açılamadığımı ve ona aşık olduğumu söyledim. O da ertesi gün gitmiş hilal'e bu çocuk seni seviyor demiş bi de yemin etmişti haine bak. Hilal'de demiş ki "şişkoyla cikmam ben" demiş. Haklı kız, az eziyet etmedim kıza. Ama ben duygusal bi çocuktum yapılır mıydı bu bana. Cedric izlerken duygulanan insandım ben.
(bkz: sekiz yaşındaysanız ve aşıksanız hayat gerçekten güzel)
