ben torosların bir dağ köyünde doğdum ve büyüdüm. fakir bir ailenin evladı olarak dünyaya gelmişim 1977'de. dağ başında elektriğin radyonun televizyonun olmadığı ıssız yerlerde geçti çocukluğum. yörük olduğumuz için kıl çadırlarda yattık,davar-oğlak peşinde koştuk. yoktu yani bildiğiniz ve ben o ana kadar bizim oraların tabiriyle çarşı ekmeğini hiç görmemiştim. bir gün rahmetli babam şehre gitmiş gelirken de çarşı ekmeği yani bildiğimiz somun ekmekten getirmiş. hiç görmediğimiz bu şeyi biz bazlamanın arasına konulup yenecek bir katık şey zannetmiştik. somun ekmeğini bazlamanın arasına koyup yediğimiz o gün hiç aklımdan gitmez. ama güzel olan şey ne biliyor musunuz? o kıl çadırdan bin bir türlü yoklukla çıkıp okudum hukukçu oldum fakat geldiğim yeri hiç unutmadım. geriye dönüp baktığımda yüzü güneş yanığı,dizleri ayakkabısı yamalı, somun ekmeği bazlamanın arasına koyup yiyen o köylü çocuğu görürüm hep.
