sanıldığı kadar kötü değildir. her şeyden önce beklentisiz yaşamak ile umutsuz yaşamak arasındaki farkı iyi belirlemek gerek. aralarında ciddi bir fark var. umutsuz yaşamak insanı mutsuz yapar. uzun bir süre umutsuz yaşadığı zaman intihara kadar bile götürebilir insanı. beklentisiz yaşamak insanı mutsuz yapmaz. aksine mutlu eder. zira beklentiler çoğu zaman hayal kırıklığı demektir. çoğu zaman gerçekler, beklentileri karşılamaz. bu da hayal kırıklığına ve memnuniyetsizliğe neden olur. insanın özellikle ikili ilişkilerde beklentilerini sıfıra indirmesi ve rahatlaması, hayattan zevk almasını sağlayacaktır. bu şekilde değil de sürekli bir beklenti ile yaşayınca bir memnuniyetsizlik durumu olacaktır. bu sebeple de beklentisiz yaşamak insanı mutlu eder. en ufak şeylerden dahi zevk almasını, mutlu olmasını sağlar.
beklentisiz yaşamak kuşkusuz geçmişte yaşanan acı tecrübeler sonucunda gerçekleşir. yaşanan hayal kırıklığını atlatabilmek için geliştirilmiş bir savunma mekanizması olarak değerlendirmek de mümkün. ancak kötü bir şey olarak görmemek lazım bence. insanın en ufak şeye bile kafasını taktığı bu dünyada beklentisiz yaşamak pek de kötü bir şey olmasa gerek. tabii ki bahsettiğim şey umutsuz yaşamak değil. ne de olsa bir umuttur yaşamak.
