Acaba hayatım daha ne kadar boktan gidebilir her gün hep aynı şeyler sabah 7 de uyu sonra akşama kadar kalkma yataktan sonra oyun oyna, kitap oku, film izle, evin içinde salak salak gezin hayır artık onları da yapmaktan sıkıldım eskiden arkadaşlarımı özlerdim arardım saatlerce konuşurdum şimdi onlarda götümde değil yalnız kalmak istiyorum kimseyle konuşmak bile istemiyorum rahat bıraksınlar beni, aileme bile tahammülüm yok.
yemek bile aklıma gelmiyo bazen de ayı gibi yiyorum. iş bile aramıyorum artık bir kaç tane buldum görüşmeye bile gitmedim nasılsa olmayacak diye işte istemiyorum sikmişim işini böyle yaşamaya alıştım. günlerce evden çıkmıyorum ki bana kalsa aylarca da çıkmam, niye çıkayım ki çıkıyorum sokağın bir ucundan bir ucuna gidene kadar hep aynı sevimsiz suratlar ki uzaklaşsam bile tanıdık bir yüz çıkıyor karşıma nefret geldi aynı suratları görmekten.
Haftya yakın arkadaşımın düğünü var , bütün arkadaşlarım evlendi sosyal medya hesaplarımı kapatmak istiyorum onların vıcık vıcık hallerini görmemek için bok var evleniyonuz amk.
Normal bir insan olmak için çok çabaladım ama yok beceremedim şimdilerde ise deliriyorum galiba.
Ha unutmadan seninde amuğa koyim sözlük sende de nefret ediyorum.
