insanların eğitim öğretim hayatında karşılaştıkları öğretmenlerin karakteriyle alakalı durumdur. benim öğretmenim burnumuzdan getirir sabahtan akşama kadar kod yazdırırdı. ben stajyer öğretmen olarak derse girdiğim lisede daha öğrencilerine değişken tanımlamayı anlatmamış bir piçle karşılaştım. aylarca derse gittim o okula. o çocuklar girdikleri gibi çıktılar sınıftan.
yani fark var. çalışanla çalışmayan arasında hele de öğretmenlikte gözle görülemeyecek bir fark var. sapık hocalarda bu ülkede derse girip bomboş oturan alakasız şeyler anlatan saz çalan öğrencilere küfür eden camdan dışarıyı izleyen hocalarda bu ülkede öğrencileri donanımlı bireyler olsun diye arkasından küfür edildiğini bile bile öğrencilerine bildiği her şeyi öğretmeye çalışan pırlanta gibi öğretmenler de bu ülkede.
eğer yatışçıysanız 20 seneden önce öğrencileriniz bile nasıl bir şerefsiz olduğunuzu anlamaz kimse size karışmaz gül gibi yatarsınız. maalesef ülkemizde hatırı sayılır bir miktarda bu tarz öğretmen var. insanlar öğretmen lafını duyunca bu tipler geliyor akıllara direkt olarak.
eğer işinizi seviyorsanız öğrencileriniz bir işe girene kadar x diye bir hoca vardı şerefsiz bir sürü ödev verirdi diye anacaklardır ama hayatın gerçeğini gördüklerinde değerinizi anlayacaklar. o zamana kadar boğazınız ağrıyacak hem sınıfa hakim olmaya hemde kafanızda toparladığınız bilgiler dağılmadan dersi tamamlamaya çalışacaksınız. size takılan lakapları arkanızdan küfür edenleri sizi her fırsatta küçük düşürmeye çalışanları idare etmeye çalışacaksınız. evde babasının döve döve boyun büktürebildiği çocuğu siz hal ve kareketlerinizle kontrol altına almaya çalışacaksınız. hiçbir devlet memurunun bilemeyeceği bir şey olarak işinizle yani öğrencilerinizle karşılıklı duygusal bağlar kuracak. yıpranacaksınız üzüleceksiniz ve ne yaparsanız yapın hıyarın teki çıkıp "ne iş yapıyosunuz la sabahtan akşama yatıyosun" diyecek.
