kardeşlerim sizlere başıma gelen olayı anlatacağım.
Uzun yazı sevmiyosunuz biliyorum bu yüzden olabildiğince kısa kesicem.
Yazlıkta iki aile kalıyoruz biz ve halamın ailesi. Kuzenim 16 yaşında biz de sabahtan akşama kadar beraberiz. Ben 20 yaşındayım. Annem ve babamla kavga ediyorum çünkü evde iş yapmayı sevmiyorum. Bunun dışında hiçbir sorunumuz yok.
fıtık var bende bu yüzden her zaman belim ağrıdığı için iş yapmayı sevmiyorum.
Neyseciğime, biz iftara 30 dk kala sofrayı hazırlamaya indik diye bu eniştem olacak adam "yarın biz hiçbir şeye dokunmıycaz siz yemek yapcaksınız her işi yapacaksınız" dedi bunun üzerine ben de "bu şekilde dersen yapmam" dedim.
cevap olarak "yapmazsan yapma çok da fifi sen sorumsuzsun ilerde napacaksın" tarzı cümle kurdu ben sustum.
Yemek sonrası kuzenimin bizle aynı odada yatmasını yasakladı ben de dayanamadım sordum nedenini (çünkü senelerdir ne zaman eniştemle aramda sürtüşme olsa kuzenime bir şeylerde ambargo koyuyor), ardından olan oldu.
Özet geçiyorum ve dediklerini sayıyorum:
-kötü huylarını yazsam roman olur.
-Senin algılaman zayıf.
-sen aile kurabilecek misin bilmiyorum.
-ailemin adını ağzına almayacaksın alırsan ağzının payını alırsın.
-benim kızım sana benzemeyecek, senin yanında olmadığı sürece rahatım.
-senin niyetini biliyorum ben aramızı açmaya çalışıyosun.
-kızımın beynini yıkıyosun.
-senin yüzünden buraya gelmeyecektik.
Kardeşlerim, hayatım boyunca övündüğüm tek şey iyi bir insan olmam. Burada beni bilen az çok tanır. Bu orospu çocuğu yüzünden ağlamaktan içim dışıma çıktı dünden beri.
