Beni karanlık bi depoya getirdiler. Beni bi sandalyeye oturtup ellerimi bağladılar. Depo çok soğuktu, yazarken bileiliklerime kadar hissediyorum. Depoda süren doldu. Bana borcunu vereceksin? sen kimsin? olum cevap versene ??? gibi sorular soruyorlardı. Cevap veremiyordum. Ayılar yavrusunu severken öldürürya hani, canlarım benim, beni çok seviyorlardı yoksa mümkünatı yok bu kadar sert vuramazlardı. Vurdukça odanın sıcağı artıyordu bundan mütevellit hiç sıcak kesilmeyecek sandım. Uyandığımda kimse yoktu. Ama ben vardım, ben bana yeterdim. Ayağa kalkmaya uğraştım, kalkamadım. Kalkamayınca zorlamadımtavanla kesiştim ve yüzümde aptal bi gülümseme vardı. Mutluydum çünkü Allah yanımdaydı. yoksa bundan daha kötüsü de olabilirdi değil mi dostlarım. Uyumuşum, uyandığımda kalkacak güce ve enerjiye sahiptim kalktım. Cebimi bi umutla yokladım ama turistlere taksi parası olarak giden para yoktu, olsaydı zaten olağanüstü bi olay olmazmıydı !! ama olmayıpta olan bi şey vardı. Ona güvenerek yürüyordum. Etraf çok tenhaydı ve pis bakışlı insanlar vardı. Eve uzun bi yürüme mesafesi vardı.
