Bugün güneşli bir sabaha uyandım. Hemem balkonageçip derin nefesler eşliğinde kahvemi yudumladım. Herkes çok eğleniyordu. Birbirine şaka yapanlar mı dersin sevgilisiyle vakit geçirenlermi dersin arabasıyla hava atanlar mı dersin bunun gibi birçok olaylar vardı. Benim olayım dışarı çıkmamamdı. Banyo yapacaktım. Boşa gitmesindiye sikimle bi bilek güreşiyapıp banyoya gittim. Su buz gibiydi ve bu beni kendime getirdi. Bi çılgınlıkyapıp evden çıkma kararına vardım. Evden çıkmadan bilgisayarıma bi bakış attım. Ayrılık çok zor olacaktı, fazla bakmanın ayrılığı zorlaştıracak manasına varıp monitörüme bi öpücük kondurup gittim. Artık dışarıdaydım. Cebimi yokladığımda 20 tl vardı. Düşünsenize 20 koca türk lirası. Napacağımı bilmiyordum. Sanki her zaman çıkıyormuş gibiydim. Başladım tanıdıktanımadık herkese selam vermeye. Ekmeğinin peşinde koşan kerane müdürü sedat abiye, bakkal kazım amcaya, oğlunu uyuşturucu batağından kurtarmaya çalışan fisun teyzeye, alkolik mehmet amcaya hepsine teker teker selam verdim. Herkes sevecen gözle bakıyordu. Yada benöyle hissediyorum.
